Η Lee Keum-seom, που κρατούσε στην αγκαλιά της τη νεογέννητη κόρη της, κάποια στιγμή έχασε από τα μάτια της τον σύζυγό της και τον 4χρονο γιο της μέσα στη «θάλασσα» των εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων που προσπαθούσαν να διαφύγουν… Συνέχισε να κατευθύνονται προς τα νότια, σκεπτόμενη ότι τα υπόλοιπα αγαπημένα της πρόσωπα ακολουθούν.
η αγορα εργασιας στην ελλαδα του σημερα
σκουλαρικι μαργαριταρι
Η αλήθεια, όμως, ήταν διαφορετική. Η οικογένειά της χωρίστηκε, καθώς ο σύζυγός της και ο γιος της δεν κατάφεραν ποτέ να περάσουν στο νότο. Η θλιβερή ιστορία της Lee Keum-seom δεν είναι πρωτοφανής: δεκάδες χιλιάδες οικογένειες διαλύθηκαν κατά τη διάρκεια του αιματηρού πολέμου.
Η Lee Keum-seom είναι, όμως, ιδιαίτερα τυχερή. Και αυτό γιατί επιλέχθηκε για να συμμετάσχει σε κυβερνητικό πρόγραμμα οικογενειακών επανενώσεων. Τη Δευτέρα θα πραγματοποιηθεί η πρώτη συνάντηση στο όρος Kumgang της Βόρειας Κορέας.
μακρης διονυσης 2017
Η Lee Keum-seom, έχοντας περάσει από ιατρικές εξετάσεις κι άλλες γραφειοκρατικές διαδικασίες, ονειρεύεται να σφίξει ξανά στην αγκαλιά της το γιο της, μετά από 68 χρόνια - Πηγή: CNN
Παρότι 57.000 άνθρωποι είχαν δικαίωμα συμμετοχής στο κυβερνητικό αυτό πρόγραμμα, μόλις το 0,16% - δηλαδή 93 άνθρωποι - έχουν επιλεγεί να συμμετέχουν. Πολλοί από τους «άτυχους» πιθανώς να πεθάνουν πριν ξαναδούν τους αγαπημένους τους. Με αυτό το μαράζι έφυγαν, άλλωστε, από τη ζωή περίπου 75.000 άνθρωποι.
«Όταν έφτασα στο Νότο, κατάλαβα ότι δεν θα τους ξαναδώ ζωντανούς… Σκέφτηκα ότι θα πρέπει να τελειώσει ο πόλεμος πριν ξαναβρεθούμε. Και έτσι το πήρα απόφαση…» είπε η 92χρονη σήμερα Lee, μιλώντας στο CNNi.
Ο χωρισμός
Η Lee γεννήθηκε και μεγάλωσε στην επαρχία Hamgyong, που πλέον ανήκει στη Βόρεια Κορέα. Εκεί παντρεύτηκε και έκανε δύο γιους και μια κόρη. Το πρώτο της αγοράκι πέθανε λίγο μετά τη γέννα του ενώ στο δεύτερο γιο της έδωσε το όνομα Sang Chol.
Όταν ξέσπασε ο πόλεμος, στις 25 Ιουνίου του 1950, η Lee έμενε στο σπίτι των πεθερικών της. Παρότι τα νέα δεν ταξίδευαν γρήγορα στην απομονωμένη αυτή περιοχή, πρόσφυγες που έτρεχαν να σωθούν τους είπαν όλα όσα είχαν συμβεί.
«Έρχονταν από τα βουνά. Μας είπαν ότι φεύγουν και ότι το ίδιο πρέπει να κάνουμε και εμείς» θυμάται η Lee.
Μία ηλικιωμένη γυναίκα και το εγγόνι της περιφέρονται στα συντρίμμια μετά τον βομβαρδισμό και την πτώση της Πιονγκγιανγκ - Keystone/Getty Images
Έτσι, η οικογένεια μάζεψε όσα τρόφιμα είχε, φόρτωσε ένα κάρο και κατευθύνθηκε προς τον Νότο. «Φύγαμε με τα ρούχα που φορούσαμε. Περπατούσαμε, περπατούσαμε» είπε η Lee, και συνέχισε: «Και μετά περπατούσαμε λίγο ακόμη. Έπρεπε να θηλάσω την κόρη μου. Αλλά ήταν τόσοι πολλοί άνθρωποι στους δρόμους που δεν υπήρχε μέρος να το κάνω».
Αναζητώντας ένα ήσυχο μέρος για να ταΐσει την κόρη της, διέσχισε ένα ρυάκι. Άφησε τον 4χρονο τότε Sang Chol με τον πατέρα του.
«Συνέχισα. Νόμισα ότι θα είχε φτάσει. Δεν σταμάτησα ούτε για να κοιμηθώ, ούτε για να φάω. Απλά συνέχιζα» ανέφερε χαρακτηριστικά. Κάποια στιγμή συνάντησε στο δρόμο τον αδελφό του συζύγου της, που της είπε ότι ο άνδρας της είχε γυρίσει προς τα πίσω για να την βρει. Μέσα στη λαοθάλασσα, όμως, δεν βρέθηκαν ποτέ.
«Έκλαιγα για ένα χρόνο»
Η Lee και η οικογένεια του συζύγου της συνέχισαν το ταξίδι τους προς το Νότο. Με κάθε της βήμα, η νεαρή τότε γυναίκα ήλπιζε ότι ο σύζυγός της και ο γιος της είχαν καταφέρει να προχωρήσουν και αυτοί προς το Νότο. Μετά από κακουχίες έφτασε στο νησί Geoje, όπου εκλήθη να ξαναχτίσει τη ζωή της με λίγα χρήματα που της έδωσε η κυβέρνηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου